علل انقراض دایناسور ها
از جمله علل انقراض دایناسورها :
دهانه برخوردی شیوا در هند که باعث فعال شدن آتش فشانها شده
فورانهای عظیم آتش فشانی در سطح زمین
شاید هم فرایندی تدریجی اینها نظریههای موازی به شمار میرفتند.
برپایه آخرین پژوهشها ثابت شدهاست که برخورد یک شهابسنگ عظیم با زمین در حدود 65 میلیون سال در مکزیک عامل انقراض دایناسورها و تقریباً 75 درصد از گونههای زنده روی زمین بوده است. رویداد انقراض کرتاسه-پالئوژن در اصل آخرین انقراض بزرگی است که بر روی زمین رخ داده و به همین دلیل مورد توجه است که منجر به گوناگونی پستانداران و سرانجام پیدایش انسان شد.
واقعه
66 میلیون سال قبل، شهاب سنگی که 15 کیلومتر طول داشت به منطقهای که امروزه به نام دهانه چیکسالوب نامیده میشود و در مکزیک قرار دارد برخورد کرد. نزدیک به 420 زتا ژول (یعنی 420 ضربدر 10 به توان 21 ژول) انرژی را آزاد کرد که برابر با انرژی انفجار 100 ترا تن (یعنی 100 ضربدر 10 به توان 12 تن) TNT بود. برای مقایسه، کافی است اشاره کنیم که انرژی آزاد شده از برخورد چیکسالوب، 2 میلیون بار بزرگتر از انرژی رها شده در بمب تزار (پر قدرتترین آزمایش هستهای) است. این برخورد باعث فرورفتن زمین و تشکیل گودالی به قطر 180 کیلومتر شد.
اتفاقات بعد از برخورد
بر اثر این برخورد، یک ابر عظیم از گرد و غبار به پا خواست که نور خورشید را مسدود کرد و منجر به شروع فرایند مرگ بخش بزرگی از پوشش گیاهی زمین شد که آن هم منجر به مرگ جانوران گیاهخوار و بعداز آن جانوران گوشتخوار شد. با توجه به درصد بالای اکسیژن جو زمین در دوران کرتاسه، این برخورد بزرگ، احتمالاً منجر به توفانهای بزرگ آتشین، در سطح کره زمین شده که آن نیز میتواند علت مرگ تعداد دیگری از جانوران باشد. محل برخورد در اقیانوس بوده و احتمالاً سونامیهای عظیم هم در سواحل کره زمین بوجود آمده است.
تاریخ دقیق برخورد
با این حال اکنون دانشمندان اروپایی و آمریکایی با استفاده از تجهیزات جدید توانستهاند دامنه تخمین زمان برخورد در دهانه چیکسالوب را به 11 هزار سال محدود کرده که تقریباً همزمان با انقراض عظیم دایناسورها است. وقتی از زمان وقایع زیستشناسی بحث میشود، 11 هزار سال نهایت دقت ممکن به شمار میرود.