اشکال دارویی: فرآورده های تزریقی

اشکال دارویی استریلی (ضدعفونی شده و عاری از میکروب ) هستند که حاوی یک یا تعداد بیشتری دارو بوده و برای تجویز تزریقی طراحی شده اند.

 

فرآورده های تزریقی

فرآورده های تزریقی محلول ها ، سوسپانسیون ها یا امولوسیون های استریل در حامل مناسب آبی یا غیر آبی می باشند. این فرآورده ها به سه شکل موجود می باشند. محلول ها مانند آمپول دگزامتازون ، پودرها که مواد جامد استریل هستند و با اضافه کردن حجم مناسب مایع استریل ، به صورت محلول یا سوسپانسیون در می آیند. محلول یا سوسپانسیون تزریقی معمولا بلافاصله قبل از استفاده تهیه شده تا از تخریب طی نگهداری طولانی جلوگیری شود و انفوزیون وریدی که برای تجویز داخل وریدی با حجم های بالاتر از 10-15 میلی لیتر طراحی شده اند.

در شرایط زیر باید به تزریق متوسل شد: رسیدن به پاسخ سریع، عدم تحمل شخص به داروی خوراکی ، تجزیه شدن دارو بر اثر اسید معده، عدم جذب دارو از طریق جدار روده ، فرآورده های تزریقی اثر موضعی نیز دارند مثل تزریق تریامسینولون برای التیام دادن درد آرتریت (التهاب مفصل ). نوع تزریق به ماهیت دارو و شرایط درمان بستگی دارد.


معایب این روش عبارتند از:

وسایل تزریق باید حتما استریل باشند. نیاز به وجود افراد ماهر برای تزریق ایجاد درد در محل تزریق آسیب به بافت های موجود در محل تزریق امکان انتقال بیماری های خطرناک مانند ایدز قیمت گران اشتباه در مصرف دارو ممکن است کشنده باشد.


از مزایای این روش نیز می توان به موارد زیر اشاره کرد:

داشتن اثر سریع ورود تمام دارو به بدن ورود حجم بالایی از دارو به بدن ( وریدی ) استفاده از فرمهای بلند مدت داروها ( عضلانی ) داروهایی که جذب گوارشی بالایی ندارند را می توان از این راه مصرف کرد.

از انواع روش های تزریقی می توان داخل رگی ، عضلانی و زیر جلدی اشاره کرد. در تزریق داخل رگی (داخل وریدی IV) دارو مستقیما به ورید تزریق می شود و لذا مستقیما داخل خون می گردد. دارو از این طریق سریع تر از سایر تزریق ها جذب می شود. در تزریق زیرجلدی (S.C) ، دارو مستقیما به زیر سطح پوست تزریق می شود و در تزریق عضلانی (IM) ، دارو در عضله ( معمولا عضله ران ، بازو و یا کفل ) تزریق می شود.

 

 

مرجع