سحابی ستارۀ شعله ور
آیا ستارۀ ایئی ارابهران بر روی آتش قرار دارد؟ خیر. اگرچه این ستاره بعنوان ستارۀ شعله ور نامگذاری شده و به نظر این منطقه شامل غبار قرمز است، هیچ آتشی در اینجا وجود ندارد.
آتش که معمولا سوختن سریع اکسیژن است، فقط زمانی رخ می دهد که اکسیژن کافی وجود داشته باشد و در محیط های پرانرژی و کم اکسیژن مثل ستارگان اهمیتی ندارد. ماده ای که بصورت غبار در اینجا ظاهر شده غالبا هیدروژن ِ میان ستاره ای است؛ اما حاوی رشته های تاریک غبار مانند غنی از کربن است.
ستارۀ درخشان ایئی ارابهران که در نزدیکی مرکز سحابی قرار دارد به شدت داغ و آبی است و با چنان انرژی نور ساطع می کند که الکترون ها را از گاز پیرامونی دور می کند. وقتی پروتون یک الکترون را می گیرد، نور قرمز ساطع می شود، همان طور که در سحابی نشری پیرامونی دیده می شود. همان طور که در بالا نشان داده شده، سحابی ستارۀ شعله ور در فاصله 1500 سال نوری واقع شده، حدود پنج سال نوری وسعت دارد و با یک تلسکوپ در جهت صورت فلکی ارابهران دیده می شود.
در این تصویر کیهانی سحابی ستاره شعله ور دیده می شود. این سحابی که با نام IC 405 نیز شناخته می شود، ابر و گاز میان ستاره ای است که در فاصله 1500 سال نوری از ما و در صورت فلکی ارابه ران قرار دارد. ستاره AE ارابه ران در بالا سمت راست این قاب قرار گرفته و ستاره ای از نوع O است که در نتیجه برخوردی در یک سیستم چند ستاره ای در سحابی جبار بوجود آمده است. تابش فرابنفش ستاره باعث یونیزاسیون گاز هیدروژن و درخشش آن می شود. مانند سایر ستاره های عظیم، ستاره AE ارابه ران عمر کوتاهی خواهد داشت و پس از پایان سوخت همجوشی هسته ای به صورت یک انفجار ابرنواختری از بین می رود.